The Last Guardian یکی از جنجالی ترین بازی‌های PS4 محسوب می‌شود. تقریبا از زمان معرفی تا عرضه آن حدود هفت سال زمان برد. برای افرادی که دو بازی دیگر Fumito Ueda (کارگردان این بازی) در PS2 خاطرات زیبایی در سر داشتند این انتظار چیزی کمتر از شکنجه نبود. با نقد و بررسی بازی The Last Guardian همراه گیم پاس باشید.
مسیر طولانی اعلان تا انتشار این بازی از چند وجه قابل بررسی است. شاید اولین علت آن انتظار بالای کاربران از آقای Ueda باشد. چرا که دو بازی Play Station تولید شده توسط ایشان یعنی Ico و Shadow of the Colossus به چنان موفقیتی دست یافتند که پس از گذشت بازه‌ای پانزده تا هجده ساله هنوز بسیاری از منتقدان این دو بازی را در لیست برترین بازی‌های مخصوص Play Station می‌نامند.
علت بعدی این تاخیر هوش مصنوعی بی نظیر در این بازیست که از توسعه دهنگان زمان زیادی را برای تولید و رفع خطا برد. زمانی که پس از سال‌ها تلاش خروجی مد نظر آقای Ueda به ثمر رسید, سونی با انتشار آن برای PS3 موافقت نکرد. چرا که کمتر از یکسال تا عرضه PS4 باقی مانده بود و نهایتا تصمیم گرفته شد بازی برای نسل بعدی کنسول‌ها که از لحاظ سخت افزاری قابلیتی بسیار بالاتر از نسل قبل داشت منتشر گردد. چالشهایی چون انطباق بازی با سخت افزار جدید که از لحاظ معماری کاملا متفاوت از نسل قبل بود و همچنین استفاده بهینه از این سخت افزار به منظور اجرای هرچه بهتر بازی باعث شد تاریخ عرضه آن به ماه آخر سال ۲۰۱۶ برسد.
داستان
وجه مهم بعدی داستان حضور موجودی به نام Trico در کنار شماست. موجودی که صورتش شبیه سگ و پاهایش شبیه به مرغابیست. علاوه بر این بدن و دمی مملو از پر دارد. بر روی سرش دو شاخ نورانی وجود دارد و چشمانش گاهی بدون مردک می‌شوند و تغییر رنگ می‌دهند. این موجود پس از تلاش شما برای جلب اعتمادش شما را در مسیر داستان همراهی می‌کند و نقشش به حدی کلیدیست که قسمت اعظمی از پیشبرد داستان وابسته به حضور او در کنار شماست.
[tie_index]سیستم بازی[/tie_index]
سیستم بازی
یکی از علل خاص بودن The Last Guardian این است که مجموعه‌ای بزرگ از معماهاست. در این بازی نه نقشه‌ای وجود دارد و نه راهنمایی که بگوید به چه هدفی باید برسید. وظیفه شما پیدا کردن راهکاری برای پیش روی است. برای این کار ابتدا باید محیط اطراف خود را کاملا بررسی کنید و با توجه به امکانات موجود داستان را جلو ببرید. یکی از ابزارهای مهم برای پیش روی داستان Trico می باشذ. این موجود دوست داشتی از پشت سرگذاشتن برخی از موانع گرفته تا غلبه بر دشمنانی که کاملا در برابر آنها بی دفاع هستید یاری رسان شماست.
حال که صحبت از Trico مطرح شد خالی از لطف نیست که بگوییم هوش مصنوعی به کار رفته برای شخصیت بخشی به او در دسته‌بندی شاهکار قرار می‌گیرد. واکنشهای به جایش در موقعیت‌های مختلف واقعا تماشایی و لذت بخش است. همچنین با کمی دقت نکاتی هرچند ریز را می‌بینید که حس زنده بودن Trico را در دید بازیکن دوچندان می‌کند. برای مثال زمانی که سطحی کم عمق از آب را می‌بینید مانند موجودی معصوم به شیطنت می‌پردازد و یا وقتی از مسیری تنگ به محیط باز می‌آید بدن خود را می‌کشد.
یک نکته کلیدی در مورد سیستم این بازی متفاوت بودن سیستم کنترل آن است. این سیستم برای اشخاصی که زمان زیادی را با Play Station گذرانده‌اند کمی سخت خواهد بود. برای مثال در اکثر بازی‌های این کنسول کلید ضربدر کار Action را انجام می‌دهد و دایره کار Cancel. اما در این بازی عملکرد این دو کلید کاملا جا به جاست. از این رو اشراف بر سیستم کنترل زمانبر خواهد بود. مخصوصا اگر به موازات آن در حال اتمام بازی دیگری باشید شاید تا انتهای این بازی بر سیستم کنترل آن اشراف پیدا نکنید.
موزیک
موزیک The Last Guardian را می‌توان در دسته بندی شاهکار گذاشت. Fumito Ueda پس از بررسی پیشنهاد‌های متفاوت و با سختگیری زیاد تولید موزیک بازی را به Takeshi Furukawa واگذار کرد. نتیجه این سخت گیری باعث شد که نه تنها بازیکنان بلکه متخصصان صنعت موزیک از شنیدن شاهکار تولید شده برای موزیک این بازی لذت ببرند. در ویدیو زیر می‌توانید روند تولید موزیک The Last Guardian را مشاهده کنید.
صدا
صدا‌های این بازی بخش دیگریست که در آن کاستی مشاهده نمی‌شود. از صدای فریاد Trico تا صدای قدم زدن در چمن تماما حسی واقعی به شما می‌دهند. اما اگر The Last Guardian با شاهکار‌های چون God Of War 4 مقایسه کنیم تفاوت زیادی به چشم می‌آید. چراکه گستردگی داستان و شخصیت و داستان در بازی‌هایی چون God Of War 4 به وضوح بیانگر این است که تولید صدا برای The Last Guardian زحمت بسیار کمتری را برای تولید کننده‌گان آن داشته است.
گرافیک
یکی از نکات قابل بحث The Last Guardian گرافیک آن است. چرا که این بازی در ابتدا برای PS3 تولید شده بود. اگر به عنوان یک بازی نسل قبل کنسول به آن نگاه کنیم گرافیک آن جایی برای بحث نمی‌گذارد. اما به عنوان یک بازی مخصوص PS4 در کنار شاهکار‌هایی چون God Of War 4 و دو بازی Uncharted تولید شده برای PS4 در جایگاه بسیار پایینی قرار می‌گیرد. بسیاری این تفاوت چشمگیر را مشخصه ای برای خاص بودن بازی عنوان می‌کنند اما از دیدگاه ما این تفاوت The Last Guardian را در جایگاه ضعف نسبت به مثال‌های ذکر شده و جمع کثیری از بازی‌های اختصاصی و یا حتی غیر اختصاصی PS4 قرار می‌دهد.
جدا از بحث گرافیک، نکته منفی و آزار دهنده این بازی موقعیت گیری دوربین آن است. دوربین در بخش‌های زیادی باعث آزار بازیکن می‌شود. این آزار تا حدی به چشم می‌آید که گاها باعث عصبانیت و خروج ما از بازی شد.
خوب نقد و بررسی The Last Guardian اینجا به اتمام رسید اما این که The Last Guardian شاهکاری بی مثال است یا شکستی تمام عیار سوالیست که تنها با تجربه کردن قابل پاسخ خواهد بود. اگر تجربه این بازی و یا هرکدام از بازی‌های Fumito Ueda را دارید در بخش نظرات همین مطلب با گیم پاس در میان بگذارید.
